CREDITS LOGO: Museum Beelden aan Zee
Al vanaf zijn jeugd is Berend Bodenkamp gefascineerd door insecten, vogels, vogelnesten, kadavers, prooiresten of het stelsel van stam en takken van een boom. Het waren daarbij vooral de structuren die hem bezighielden. In de Kleine Zaal van Museum Beelden aan Zee zijn beelden te zien van Berend Bodenkamp, die hij maakte in de afgelopen dertig jaar.
Keer op keer werd hij geïnspireerd door wat hij buiten in de natuur waarnam. “Ik kan niets bedenken, er is veel te zien,” zegt hij daar zelf over. De liefde voor de natuurlijke vorm is in de beelden van Bodenkamp terug te zien. Het gebruik van kwartsiet en brons getuigt van die liefde, maar ook de aandacht voor de huid van de beelden en de gebogen lijnen.
Bodenkamp werkt hoofdzakelijk in de geometrisch-abstracte traditie, zijn beelden hebben een minimale vorm. De tentoonstelling Samenhang laat zien dat zijn recente werk niet per definitie het belangrijkste is. Ook oudere beelden kunnen ineens weer actueel worden voor de kunstenaar. In zijn oeuvre is zodoende een stapsgewijze ontwikkeling te zien, die bestaat uit terugkijken en een stap vooruit zetten.
Zijn beelden groeien vanuit het werk zelf, niet vanuit spontane invallen, bijzondere ervaringen of vanuit de fantasie. Uiteindelijk is elk beeld diep geworteld in zijn nauwelijks verklaarbare, maar vaste overtuiging dat alles met elkaar verband houdt, alles is er al. Naar de vorm van het werk van Bodenkamp kijkend, lijkt een relatie met de Nederlandse geometrisch-abstracte kunst van bijvoorbeeld Ad Dekkers, Peter Struycken of André Volten snel gelegd. Toch is Bodenkamp’s verbondenheid met de organische vorm groot.
De beelden zijn een weergave van sensaties uit de natuur, waarbij ook een concrete ervaring een aanleiding kan zijn voor een beeld. Maar die ervaring verdwijnt tijdens het werkproces volledig naar de achtergrond. In essentie wil Bodenkamp met zijn beelden de natuur ordenen, reduceren en vereenvoudigen. Hij streeft naar samenhang tussen de natuurlijke en geometrische vorm. De uiteindelijke sculptuur is het resultaat van het wikken en wegen vanuit het gevoel en de ratio, van het (her)beleven van de natuur tot het ontstaan van het pure autonome beeld.
De tentoonstelling is te zien tot en met 2 oktober in Museum Beelden aan Zee.
BRON: Persbericht Museum Beelden aan Zee
Lees ook:Vincent Mock exposeert in Museum Beelden aan Zee
Lees ook:Kunst in beeld: BLVD Ruud Kuijer
Lees ook:Alles van herman de vries. all!
Lees ook:‘Vruchten van het voorjaar. Nieuw werk van Armando’
Lees ook:De werken van Edvard Munch in een natuur-historische context