Genomineerden Gasunie Kunstprijs (deel 5)

De 16 genomineerde kunstenaars van de Gasunie Kunstprijs zullen nog tot eind juni moeten wachten op de uitslag, waar twee prijzen ter waarde van €10.000 uitgereikt zullen worden. Aangezien niet iedereen in staat zal zijn om naar de Gasunie in Groningen af te reizen om de expositie met eigen ogen te aanschouwen, heb ik alle genomineerden aangeschreven met de vraag of ze uitleg wilden geven over hun werk en werkwijze. In dit vijfde deel zullen in willekeurige volgorde de werken van Lynn Heythekker en Julia Charlotte Richter belicht worden.

Lynn Heythekker

Lynn Heythekkers werken gaan over het leven en wat Heythekker meemaakt. Ze vertelt enthousiast: “De schilderijen die ik maak komen rechtstreeks uit mijn dagelijks leven, je kunt het haast dagboekschilderijen noemen. Ik ben geen schilder die zich afsluit van de buitenwereld, ik heb juist het leven nodig, want daar vormt zich de kern van mijn werk.”

Ze vertelt verder en vergelijkt haar dagelijkse onderwerpen met genretaferelen uit de oude kunst: “Onderwerpen als: eindexamenstress, broodje kebab eten na het stappen, naar de tandarts gaan, mijn moeder die mijn wenkbrauwen epileert, studenten die pasta eten, de i-phone kijker, zijn beelden die voor mij genoodzaakt zijn om te schilderen. Zoals Jan Steen het dagelijkse leven in 1700 schilderde, zo doe ik dat in deze tijd. Daarbij vind ik een connectie met Bonnard in het kleurgebruik; de kleuren gaan een totaal eigen leven leiden als je naar het schilderij kijkt en deze beginnen te dwarrelen over het doek. Het schilderij komt in beweging! Waardoor dagelijkse taferelen ineens een hele magische sfeer krijgen.”

“Tijdens het schilderen komen er allerlei gedachten opborrelen alsof het een soort ‘gedachteopener’ is. Ik schilderde bijvoorbeeld zeepbelletjes en ineens wist ik hoe Monet dat dus voor elkaar kreeg. Ik hou van licht- donker contrasten, om er een theatrale setting van te maken. Dan maak ik hele gekke kleurcombinaties die toch een relatie met elkaar aangaan en een geheel vormen. Het is een uitdaging om een gezicht op te bouwen uit paarsen en groenen, maar dat je toch denkt dat het huid is!”

Heythekker legt uit dat ze zich naast dagelijkse gebeurtenissen ook gedeeltelijk door werken van oude meesters laat inspireren. “Ik ben gek op kijken naar oude meesters, ik beeld me dan in hoe mensen hebben zitten poseren op het atelier van Velázquez, of hoeveel lol de mensen in de schilderijen van Jan Steen moeten hebben gehad. Voor serieuzere zaken kijk ik naar De anatomieles van Rembrandt, dan kijk ik niet alleen naar de licht- donker werking, maar ook hoe hij gebruik maakt van ruimte en hoe hij de compositie zo heeft gecomponeerd dat hij de kijker helemaal in het schilderij in kan leiden. Dat vind ik heel erg belangrijk omdat ik graag wil dat de schilderijkijkers ‘een verhaal in kunnen stappen’” zo besluit ze.

Julia Charlotte Richter

Julia Charlotte Richter komt uit Duitsland en ziet zichzelf als ‘video artist’. In haar projecten behandelt ze onderwerpen als de worstelingen en emotionele conflicten die horen bij het opgroeien en dat je het gevoel hebt nergens echt bij te horen ( ‘being in between’). Ook meer sociologische problematiek houdt haar bezig. “In an excessive world of extreme ideals, I wonder what kind of role a young person is expected to take up and how women, leaving behind the role of a girl, find their identity in an environment full of beauty standards and male dominated points of view.”

Richter lijkt zich ook erg met psychologische ontwikkelingen bezig te houden, alvorens ze bepaalde keuzes maakt over de zaken die ze wil vastleggen: “I intend to approach the codes and mechanisms, which can be revealed in friendship constellations, rivalries and relationships and hint at underlying wishes, fears and demands. I’m interested in the structures of relationships and the roles of the involved individuals.” Vervolgens legt ze haar werkwijze uit: “By including general, social phenomena as well as personal experiences, the seen and experienced is translated into disturbing metaphors. On the basis of accurately arranged scenes, I develop irritating videos whose atmospheric insights include fairy-tale motives as well as overly sweet settings and imply a feeling of imbalance and uncertainty. The works deal with growing up in a surfeited society of fabricated dreams, which seem to shield from the fear of the future – a fear of waking up and being someone else all of a sudden.”

Op Richters website kun je middels videostills een indruk krijgen van de verschillende videos die ze maakt. Van een puber die niet goed weet wat ze met zichzelf aan moet ( het werk “Yellow- mellow”) tot synchroonzwemsters. Bij dit bericht kun je als voorbeeld van haar werk een videostill van de video “DOWN THE RABBIT-HOLE” uit 2010 zien. Richter vertelt hierover: “The video “DOWN THE RABBIT-HOLE” shows numerous young women, all asleep, in a room full of candy-coloured items, clothes and teddies. Nothing gives a hint to where they are or what they have done before. The camera slowly observes the floor and the landscape of girls, who, like collective Sleeping-Beauties, are not able or willing to wake up. The girlish awareness of their bodies and lives does not want to end, just like the loop in which it is portrayed. The work refers to a quotation of Alice’s Adventures in Wonderland: “Dear, dear! How queer everything is to-day! And yesterday things went on just as usual. I wonder if I’ve been changed in the night? Let me think: was I the same when I got up this morning?”

Lees ook:Gasunie Kunstprijs 2011
Lees ook:Genomineerden Gasunie Kunstprijs (deel 2)
Lees ook:Genomineerden Gasunie Kunstprijs (deel 1)
Lees ook:Genomineerden Gasunie Kunstprijs (deel 3)
Lees ook:$114 miljoen voor Clyfford Still Museum