“Wat ’n kat, wat ’n doek! Het diepe rood van het bed (of poef?) waarop ze zat, haar onbestemde bruin-witte vacht (Meijer schilderde geen raskatten), de staart die om de voorpoten krulde, de onbevangen, waakzame blik waarmee ze me recht in de ogen keek – dit alles was every inch een kat van Meijer, een van zijn mooiste zelfs.”
NRC-columnist Frits Abrahams schreef een leuk stukje over Zittende poes op bed van Sal Meijer (1877-1965). Zie hier zijn column.
Het fraaie schilderij hing in de galerie van Dolf D. van Omme in de Eerste Bloemdwarsstraat in Amsterdam.
.
.
.
.
Lees ook:PAN Amsterdam goed bezocht
Lees ook:‘Dreams go on’ by Rohn Meijer
Lees ook:De Echo van Gabrielle Meijer
Lees ook:Van Gogh Beeldconcert van Lavinia Meijer in Kröller-Müller Museum
Lees ook:Reizende ambassade voor uitgeprocedeerde asielzoekers in Boijmans